Idź do treści

Objaśnienie KS 1.4.8:Prezentacja wizualna (Poziom AAA)

W skrócie

Cel
Użytkownicy mogą zmieniać wygląd tekstu w zależności od swoich preferencji
Co zrobić
Spełnij wymagania dotyczące wyświetlania tekstu lub pozwól użytkownikom je dostosować
Dlaczego to jest ważne
Niektóre formaty tekstu są bardziej czytelne dla osób z zaburzeniami poznawczymi i niedowidzących.

Intencja

Intencją tego kryterium sukcesu jest zapewnienie, że wizualnie renderowany tekst jest prezentowany w taki sposób, aby można go było postrzegać bez zakłócania jego czytelności przez układ tekstu. Osoby z pewnymi trudnościami poznawczymi, językowymi i trudnościami w uczeniu się oraz niektórzy użytkownicy słabowidzący mogą nie dostrzec tekstu lub zgubić miejsce, w którym czytają, jeśli tekst jest prezentowany w sposób, który jest dla nich trudny do odczytania.

Osoby z niepełnosprawnością wzrokową lub poznawczą muszą mieć możliwość wyboru koloru tekstu i koloru tła. Czasami wybierają kombinacje, które wydają się nieintuicyjne dla osoby bez tej niepełnosprawności. Czasami te kombinacje mają bardzo niski kontrast. Czasami sprawdzają się tylko bardzo specyficzne kombinacje kolorów. Regulacja kolorów lub innych aspektów prezentacji tekstu ma ogromny wpływ na jego zrozumienie.

Dla osób z pewnymi trudnościami w czytaniu lub wzroku długie wiersze tekstu mogą stać się znaczącą barierą. Mają problem z utrzymaniem się na swoim miejscu i podążaniem za ciągiem tekstu. Wąski blok tekstu ułatwia im przejście do następnego wiersza w bloku. Linie nie powinny przekraczać 80 znaków lub glifów (40 w przypadku alfabetów: chińskiego, japońskiego i koreańskiego), przy czym glify stanowią element pisma w systemie pisma tekstu. Badania wykazały, że znaki chińskie, japońskie i koreańskie (CJK) są w przybliżeniu dwukrotnie szersze niż znaki inne niż CJK, gdy oba typy znaków są wyświetlane z cechami zapewniającymi tę samą czytelność, zatem maksymalna szerokość linii znaków CJK jest o połowę mniejsza niż znaki inne niż CJK.

Osobom z pewnymi problemami poznawczymi trudno jest śledzić tekst w miejscach, gdzie linie są blisko siebie. Zapewnienie dodatkowej przestrzeni między wierszami i akapitami pozwala im lepiej śledzić następny wiersz i rozpoznawać, kiedy dotarli do końca akapitu. Najlepiej, jeśli istnieje kilka różnych opcji, na przykład półtorej spacji i podwójne odstępy dla odstępów między wierszami. Przez półtora odstępu w akapicie rozumiemy, że góra jednego wiersza znajduje się 150% dalej od góry wiersza poniżej, niż byłoby to prawdą w przypadku tekstu z pojedynczym odstępem (domyślny odstęp dla czcionki). Przez odstęp między akapitami 1,5 razy większy niż odstęp między wierszami rozumiemy, że odstęp od góry ostatniego wiersza 1 akapitu jest o 250% większy od góry pierwszego wiersza następnego akapitu (tj. linia między dwoma akapitami, czyli 150% pustej linii zawierającej pojedynczą spację).

Osobom z pewnymi problemami poznawczymi mają problemy z czytaniem tekstu wyjustowanego do lewej i prawej strony. Nierówne odstępy między słowami w całkowicie wyjustowanym tekście mogą powodować spływanie „rzek białych znaków” po stronie, utrudniając, a w niektórych przypadkach wręcz uniemożliwiając czytanie. Justowanie tekstu może również powodować, że słowa będą rozmieszczone blisko siebie, przez co trudno będzie im zlokalizować granice słów.

Opcja zmiany rozmiaru zapewnia, że ​​wizualnie renderowany tekst (znaki tekstowe, które zostały wyświetlone w taki sposób, że można je zobaczyć [w porównaniu ze znakami tekstowymi, które nadal są w formie danych, np. ASCII]) może być pomyślnie skalowany bez konieczności przewijania przez użytkownika w lewo i w prawo, aby zobaczyć całą zawartość. Gdy treść została napisana w taki sposób, że jest to możliwe, mówi się, że treść wlewa się ponownie (przepływa). Dzięki temu osoby słabowidzące i osoby z niepełnosprawnością poznawczą mogą zwiększać rozmiar tekstu bez utraty orientacji.

Za skalowanie treści odpowiada przede wszystkim program użytkownika. Programy użytkownika spełniające wymagania UAAG 1.0 Checkpoint 4.1 pozwalają użytkownikom konfigurować skalę tekstu. Odpowiedzialność autora polega na stworzeniu treści internetowych, które nie blokują programowi użytkownika skalowania treści i umożliwiają przepływ treści w ramach bieżącej szerokości rzutni (widocznego obszaru). Zobacz KS 1.4.4: Zmiana rozmiaru tekstu, aby uzyskać dodatkowe informacje na temat zmiany rozmiaru tekstu.

Wymóg przewijania w poziomie nie ma zastosowania do urządzeń z małymi ekranami, na których długie słowa mogą być wyświetlane w jednym wierszu i wymagają od użytkowników przewijania w poziomie. Na potrzeby tego wymogu autorzy powinni upewnić się, że treść spełnia ten wymóg na standardowych wyświetlaczach komputerów stacjonarnych i laptopów przy zmaksymalizowanym oknie przeglądarki. Ponieważ ludzie zazwyczaj przechowują swoje komputery przez kilka lat, podczas dokonywania oceny najlepiej nie polegać na najnowszych rozdzielczościach wyświetlaczy komputerów stacjonarnych i laptopów, ale wziąć pod uwagę typowe rozdzielczości wyświetlaczy komputerów stacjonarnych i laptopów na przestrzeni kilku lat.

Zawijanie powinno być zawsze możliwe, pod warunkiem, że słowa nie są na tyle długie, aby pojedyncze słowo zajmowało więcej niż połowę szerokości pełnego ekranu. Bardzo długie identyfikatory URI mogą spływać z boku powiększonego ekranu, ale nie są uznawane za tekst do „czytania” i dlatego nie naruszają tego przepisu.

Przepis ten nie oznacza, że ​​użytkownik nigdy nie będzie musiał korzystać z przewijania w poziomie. Oznacza tylko, że nie musi przewijać w poziomie w tę i z powrotem, aby przeczytać wiersz tekstu. Na przykład, jeśli strona składałaby się z dwóch kolumn tekstu o równych rozmiarach, wówczas spełniałoby to wymagania tego przepisu. Powiększenie strony oznaczałoby, że pierwsza kolumna znajdowałaby się w całości na ekranie, a użytkownik mógłby po prostu przewinąć stronę pionowo w dół, aby ją przeczytać. Aby przeczytać drugą kolumnę, użytkownik przewijałby stronę poziomo w prawo, prawa kolumna mieściłaby się wówczas w całości na szerokości ekranu, i czytał tę kolumnę bez dalszego przewijania w poziomie.

Korzyści

To kryterium sukcesu pomaga użytkownikom niedowidzącym, pozwalając im widzieć tekst bez rozpraszających elementów prezentacyjnych. Pozwala im konfigurować tekst w sposób, który będzie dla nich łatwiejszy do zobaczenia, pozwalając im regulować kolor i rozmiar bloków tekstu.

To kryterium sukcesu pomaga osobom z trudnościami poznawczymi, językowymi i trudnościami w uczeniu się postrzegać tekst i śledzić jego lokalizację w blokach tekstu.

  • Osoby z pewnymi problemami poznawczymi mogą lepiej czytać tekst, wybierając własne kombinacje kolorów pierwszego planu i tła.
  • Osoby z pewnymi problemami poznawczymi mogą łatwiej śledzić swoje położenie, gdy bloki tekstu są wąskie i gdy mogą skonfigurować wielkość odstępu między wierszami i akapitami.
  • Osoby z pewnymi problemami poznawczymi mogą łatwiej czytać tekst, jeśli odstępy między wyrazami są regularne.

Przykłady

Figure 1 Rysunek 1 Poniższe ilustracje przedstawiają przykłady tekstu z pojedynczym odstępem, odstępem półtora i podwójnym w akapicie.
Przykład tekstu z pojedynczym odstępem (bez odstępu między wierszami tekstu) Przykład tekstu zawierającego półtora odstępu (odstęp równy połowie wysokości linii tekstu) Przykład tekstu z podwójnym odstępem (odstęp równy wysokości linii tekstu pomiędzy każdą linią)

Przykładami glifów są „A”, „→” (symbol strzałki) i „さ” (znak japoński).

Powiązane zasoby

Zasoby służą wyłącznie celom informacyjnym. Nie należy traktować ich jako zaleceń.

Techniki

Każdy numerowany element w tej sekcji reprezentuje technikę lub kombinację technik, które Grupa Robocza WCAG uważa za wystarczające do spełnienia tego kryterium sukcesu. Nie jest jednak konieczne stosowanie tych konkretnych technik. Aby uzyskać informacje na temat stosowania innych technik, zobacz Objaśnienie technik dla kryteriów sukcesu WCAG, szczególnie w sekcji „Inne techniki”.

Techniki wystarczające

Instrukcje: Ponieważ jest to wieloczęściowe kryterium sukcesu, musisz spełnić jeden z ponumerowanych elementów dla każdego z poniższych wymagań.

Błędy

Poniżej wymieniono typowe błędy, które Grupa Robocza WCAG uważa za niespełnienie tego kryterium sukcesu.

Kluczowe pojęcia

blok tekstu

więcej tekstu niż jedno zdanie

mechanizm

procedura lub technika prowadząca do osiągnięcia rezultatu

Uwaga

Mechanizm może być dostarczany bezpośrednio w treści albo może być oparty zarówno na platformie, jak i na oprogramowaniu użytkownika, w tym na technologiach wspomagających.

Uwaga

Mechanizm wymaga spełnienia wszystkich kryteriów sukcesu żądanych dla danego poziomu.

obszar roboczy

obiekt, w którym program użytkownika prezentuje treść (ang. viewport)

Uwaga

Program użytkownika prezentuje treść poprzez jeden lub więcej obszarów roboczych (rzutni). Obszarami roboczymi są okna, ramki, głośniki, wirtualne okulary. Obszar roboczy może zawierać w sobie inne rzutnie (na przykład osadzone ramki). Komponenty interfejsu użytkownika generowane przez program użytkownika, jak podpowiedzi, menu i powiadomienia, nie są obszarami roboczymi.

Uwaga

Definicja jest oparta o słowniczek z User Agent Accessibility Guidelines 1.0 Glossary [[UAAG10]].

procedura

seria czynności użytkownika, gdzie każda czynność jest niezbędna do zakończenia działania

program użytkownika

oprogramowanie umożliwiające pobieranie i przeglądanie treści internetowych

technologie wspomagające

sprzęt i oprogramowanie, które działa jako program użytkownika lub współdziała z popularnymi programami użytkownika, aby zapewnić osobom z niepełnosprawnościami niezbędne funkcjonalności, wykraczające poza możliwości oferowane przez popularne programy użytkownika;

Uwaga

Funkcjonalności zapewniane przez technologie wspomagające obejmują alternatywny sposób prezentacji treści (np. mowa syntetyczna lub powiększenie obrazu), alternatywne sposoby wprowadzania danych (np. za pomocą głosu), dodatkowe mechanizmy nawigacji i orientacji oraz przekształcania treści (np. w celu uczynienia tabel bardziej dostępnymi).

Uwaga

Technologie wspomagające często przekazują informacje i dane do standardowych aplikacji za pośrednictwem specjalnych API.

Uwaga

Rozróżnienie pomiędzy popularnymi programami użytkownika a technologiami wspomagającymi nie jest oczywiste. Wiele popularnych programów użytkownika posiada różne rozwiązania wspomagające osoby z niepełnosprawnościami. Główna różnica pomiędzy nimi polega na tym, że popularne programy użytkownika są ukierunkowane na szerokie i zróżnicowane grupy odbiorców, zarówno z niepełnosprawnościami, jak i bez niepełnosprawności. Natomiast technologie wspomagające skierowane są do wąskiej grupy odbiorców z określonymi rodzajami niepełnosprawności. Wsparcie świadczone za pomocą technologii wspomagających jest zatem bardziej wyspecjalizowane i nakierowane na odbiorcę z konkretnymi potrzebami. Popularne programy użytkownika mogą dostarczać technologiom wspomagającym niezbędne funkcjonalności, takie jak pobieranie treści internetowych z obiektów programowych lub odwzorowanie kodu do postaci przyjaźniejszej dla tych technologii.

  • lupy ekranowe i inne programy wspomagające czytanie wzrokowe, używane przez osoby z niepełnosprawnościami wzroku, percepcyjnymi i innymi związanymi z korzystaniem z druku, pozwalające na zmianę czcionki, jej rozmiaru, odstępów, koloru oraz na synchronizację głosu z tekstem itp., w celu poprawienia czytelności wyświetlanego tekstu i obrazów;
  • czytniki ekranu, używane przez osoby niewidome do odczytu treści tekstowych za pomocą mowy syntetycznej lub brajla;
  • programy przetwarzające tekst na mowę syntetyczną, używane przez niektóre osoby z niepełnosprawnościami poznawczymi, językowymi i trudnościami w nauce w celu przekształcenia tekstu w mowę syntetyczną;
  • programy rozpoznające mowę, używane przez niektóre osoby z niepełnosprawnościami fizycznymi;
  • specjalne klawiatury, używane przez osoby z niektórymi niepełnosprawnościami fizycznymi, które symulują standardową klawiaturę (w tym klawiatury specjalne wyposażone we wskaźniki nagłowne, przełączniki, urządzenia „wciągnij/dmuchnij” (sip-and-puff) i inne specjalne urządzenia do wprowadzania danych);
  • specjalne wskaźniki, używane przez osoby z niektórymi rodzajami niepełnosprawności fizycznych w celu symulowania kursora myszy i naciskania przycisków.
zmaksymalizowane okno ekranu

okno z obszarem roboczym (rzutnią) powiększone do maksymalnego rozmiaru na najpopularniejszych wyświetlaczach komputerów stacjonarnych i laptopów

Uwaga

Ponieważ ludzie zazwyczaj korzystają ze swoich komputerów przez kilka lat, najlepiej jest nie polegać na najnowszych rozdzielczościach wyświetlaczy komputerów stacjonarnych i laptopów, ale wziąć pod uwagę przy dokonywaniu tej oceny typowe rozdzielczości monitorów komputerów stacjonarnych i laptopów na przestrzeni kilku lat.

Początek strony