Idź do treści

Objaśnienie KS 1.4.4:Zmiana rozmiaru tekstu (Poziom AA)

W skrócie

Cel
Tekst można powiększyć
Co zrobić
Upewnij się, że rozmiar tekstu może zostać podwojony
Dlaczego to jest ważne
Niektórzy ludzie mogą czytać tekst tylko wtedy, gdy jest on większy.

Intencja

Intencją tego kryterium sukcesu jest zapewnienie, że wizualnie renderowany tekst, w tym kontrolki tekstowe (znaki tekstowe, które zostały wyświetlone w taki sposób, aby były widoczne [w porównaniu ze znakami tekstowymi, które nadal są w formie danych, np. ASCII]) został pomyślnie przeskalowany, tak aby osoby z lekką niepełnosprawnością wzroku mogły go bezpośrednio odczytać, bez konieczności stosowania technologii wspomagających, takich jak lupa ekranowa. Użytkownicy mogą odnieść korzyść ze skalowania całej treści strony internetowej, ale tekst jest najważniejszy.

Za skalowanie treści odpowiada przede wszystkim program użytkownika. Programy użytkownika spełniające wymagania UAAG 1.0 Checkpoint 4.1 pozwalają użytkownikom konfigurować skalę tekstu. Odpowiedzialność autora polega na stworzeniu treści internetowych, które nie przeszkodzą programowi użytkownika w skutecznym skalowaniu treści. Autorzy mogą spełnić to kryterium sukcesu, sprawdzając, czy treść nie zakłóca obsługi programu użytkownika w zakresie zmiany rozmiaru tekstu, w tym kontrolek opartych na tekście, lub zapewniając bezpośrednie wsparcie w zakresie zmiany rozmiaru tekstu lub zmiany układu. Przykładem bezpośredniego wsparcia może być skrypt po stronie serwera, którego można użyć do ustawiania różnych arkuszy stylów.

Autor nie może polegać na programie użytkownika, który spełni to kryterium sukcesu dla treści HTML, jeśli użytkownicy nie mają dostępu do programu użytkownika z obsługą powiększania. Na przykład, jeśli pracują w środowisku, które wymaga od nich używania IE 6.

Jeśli autor korzysta z technologii, której oprogramowanie użytkownika nie zapewnia obsługi powiększania, autor jest odpowiedzialny za bezpośrednie udostępnienie tego typu funkcji lub dostarczenie treści, która współpracuje z typem funkcjonalności zapewnianym przez program użytkownika. Jeśli oprogramowanie użytkownika nie zapewnia funkcji powiększania, ale pozwala użytkownikowi zmienić rozmiar tekstu, autor jest odpowiedzialny za zapewnienie, że po zmianie rozmiaru tekstu treść pozostanie użyteczna.

Niektóre elementy interfejsu użytkownika, które działają jak etykieta i wymagają aktywacji przez użytkownika w celu uzyskania dostępu do treści, nie są wystarczająco szerokie, aby pomieścić treść etykiety. Na przykład w aplikacjach poczty internetowej kolumna tematu może nie być wystarczająco szeroka, aby pomieścić każdy możliwy nagłówek tematu, ale aktywacja nagłówka tematu przenosi użytkownika do pełnej wiadomości z pełnym nagłówkiem tematu. W internetowych arkuszach kalkulacyjnych treść komórki, która jest zbyt długa, aby można ją było wyświetlić w kolumnie, może zostać obcięta, a pełna treść komórki będzie dostępna dla użytkownika, gdy komórka zostanie aktywowana. Treść komponentu interfejsu użytkownika może również stać się zbyt obszerna w interfejsach użytkownika, w których użytkownik może zmienić szerokość kolumny. W tego typu komponencie interfejsu użytkownika zawijanie linii nie jest wymagane; obcięcie jest dopuszczalne, jeśli pełna treść komponentu jest dostępna w momencie aktywacji lub po aktywacji przez użytkownika, a wskazanie, że informacje te mogą być dostępne, jest - poza faktem, że są obcięte - podawane użytkownikowi w jakiś sposób.

Treść spełnia kryterium sukcesu, jeśli można ją przeskalować do 200%, czyli do dwukrotności szerokości i wysokości. Autorzy mogą wspierać skalowanie powyżej tego limitu, jednak w miarę jak skalowanie staje się bardziej ekstremalne, układy adaptacyjne mogą powodować problemy z użytecznością. Na przykład słowa mogą być zbyt szerokie, aby zmieścić się w dostępnej dla nich przestrzeni poziomej, co powoduje ich obcięcie; ograniczenia układu mogą powodować nakładanie się tekstu na inną treść, gdy jest on skalowany w większym formacie; lub w każdym wierszu może zmieścić się tylko jedno słowo w zdaniu, co powoduje wyświetlanie zdania w postaci pionowej kolumny tekstu, która jest trudna do odczytania.

Grupa robocza uważa, że 200% jest rozsądnym dostosowaniem, które może obsługiwać szeroki zakres projektów i układów oraz dopełnia starsze lupy ekranowe, które zapewniają minimalne powiększenie 200%. Powyżej 200% powiększenie (które zmienia rozmiar tekstu, obrazów i obszarów układu oraz tworzy większą kanwę, która może wymagać przewijania w poziomie i w pionie) może być skuteczniejsze niż zmiana rozmiaru tekstu. W takiej sytuacji zwykle stosowana byłaby technologia wspomagająca dedykowana obsłudze powiększania, która może zapewnić lepszą dostępność niż próby bezpośredniego wsparcia użytkownika przez autora.

Uwaga

Obrazy tekstu nie skalują się tak dobrze jak tekst, ponieważ mają tendencję do pikselowania, dlatego sugerujemy używanie tekstu, jeśli to możliwe. Trudniej jest także zmienić kombinacje kontrastu i kolorów pierwszego planu i tła w przypadku obrazów tekstu, co dla niektórych użytkowników jest niezbędne.

Zobacz też 1.4.8: Prezentacja wizualna.

Korzyści

  • To kryterium sukcesu pomaga osobom słabowidzącym, umożliwiając im zwiększenie rozmiaru tekstu w treści, aby mogły go przeczytać.

Przykłady

  • Użytkownik z wadą wzroku zwiększa rozmiar tekstu na stronie internetowej w przeglądarce z 1 em do 1,2 em. Chociaż użytkownik nie mógł przeczytać tekstu w mniejszym rozmiarze, może przeczytać większy tekst. Wszystkie informacje na stronie są nadal wyświetlane, jeśli w tekście użyto większej czcionki.
  • Strona internetowa zawiera element sterujący umożliwiający zmianę skali strony. Wybranie różnych ustawień powoduje zmianę układu strony w celu wykorzystania najlepszego projektu dla danej skali.
  • Użytkownik korzysta z funkcji powiększania w swoim programie użytkownika, aby zmienić skalę treści. Cała treść skaluje się równomiernie, a program użytkownika udostępnia paski przewijania, jeśli to konieczne.

Powiązane zasoby

Zasoby służą wyłącznie celom informacyjnym. Nie należy traktować ich jako zaleceń.

Techniki

Każdy numerowany element w tej sekcji reprezentuje technikę lub kombinację technik, które Grupa Robocza WCAG uważa za wystarczające do spełnienia tego kryterium sukcesu. Nie jest jednak konieczne stosowanie tych konkretnych technik. Aby uzyskać informacje na temat stosowania innych technik, zobacz Objaśnienie technik dla kryteriów sukcesu WCAG, szczególnie w sekcji „Inne techniki”.

Techniki wystarczające

Techniki pomocnicze

Chociaż nie jest to wymagane do uzyskania zgodności, należy rozważyć następujące dodatkowe techniki, aby zwiększyć dostępność treści. Nie wszystkie techniki mogą być stosowane lub byłyby skuteczne we wszystkich sytuacjach.

Błędy

Poniżej wymieniono typowe błędy, które Grupa Robocza WCAG uważa za niespełnienie tego kryterium sukcesu.

Kluczowe pojęcia
audio

technologia powielania dźwięku

Uwaga

Dźwięk może być tworzony syntetycznie (mowa syntetyczna), nagrywany z dźwięków świata rzeczywistego lub na oba sposoby.

audiodeskrypcja

narracja dodana do ścieżki dźwiękowej w celu opisania istotnych szczegółów obrazu, które nie mogą być zrozumiane z samej głównej ścieżki dźwiękowej

Uwaga

Dźwiękowy opis materiału wideo zapewnia informacje o akcji, postaciach, zmianie scenerii, tekstach wyświetlanych na ekranie i innych treściach wizualnych.

Uwaga

W standardowym opisie audio narracja jest dodawana w przerwach między dialogami (zobacz także audiodeskrypcja rozszerzona).

Uwaga

Jeśli wszystkie informacje o wideo są już zapewnione przez podstawową ścieżkę dźwiękową , dodatkowa audiodeskrypcja jest zbędna.

Uwaga

Nazywana również „opisem wideo”, „narracją opisową” i „narracją dźwiękową”.
audiodeskrypcja rozszerzona

audiodeskrypcja, dodawana do materiału wideo poprzez zatrzymanie odtwarzacza (pauza), dzięki czemu jest czas na wstawienie dodatkowego opisu.

Uwaga

Ta technika jest stosowana tylko wówczas, gdy sensu materiału wideo nie da się zachować bez dodatkowej audiodeskrypcji, a przerwy pomiędzy dialogami i narracją są zbyt krótkie.

język migowy

język stosujący kombinację gestów dłoni i ramion, mimiki twarzy i pozycji ciała, w celu przekazania informacji.

język naturalny

język mówiony, pisany lub język migowy (znaków zarówno wizualnych, jak dotykowych) służący do komunikowania się między ludźmi.

Uwaga

Zobacz także język migowy.

napisy rozszerzone

zsynchronizowana z obrazem alternatywa tekstowa dla treści dźwiękowych, zarówno mowy, jak i innych odgłosów, niezbędnych do zrozumienia przekazu multimedialnego

Uwaga

Napisy rozszerzone mają formę podobną do napisów dialogowych, z tą różnicą, że oprócz treści wypowiedzi osób przekazują opis sytuacji pozadialogowej - dodatkowe informacje, potrzebne do zrozumienia treści programu, takie jak identyfikacja mówiących, informacje o istotnych sygnałach dźwiękowych, np. śmiechu, trzaskaniu drzwi, muzyce, oddaleniu, miejscu akcji. Stąd określenie „rozszerzone”.

Uwaga

Ze względu na zastosowane rozwiązania techniczne napisy dzielimy na zamknięte i otwarte.

Uwaga

Napisy zamknięte (ang. closed caption, CC) to napisy w odrębnym strumieniu tekstowym, które mogą być w niektórych odtwarzaczach włączane i wyłączane.

Uwaga

Napisy otwarte (open caption OC) to wszelkie napisy, których nie można wyłączyć. Na przykład, jeżeli są ekwiwalentem obrazów tekstu osadzonego w wideo.

Uwaga

Napisy rozszerozne nie powinny zasłaniać istotnych informacji w filmie.

Uwaga

W niektórych krajach napisy rozszerzone nazywa się podpisami (subtitles).

Uwaga

Audiodeskrypcja może, ale nie musi posiadać napisów rozszerzonych, ponieważ sama w sobie zawiera opis zawartości tego, co przedstawione jest w sposób wizualny.

obraz tekstu

tekst, który jest renderowany w postaci nietekstowej (np. jako grafika) w celu uzyskania określonych efektów wizualnych

Uwaga

Nie dotyczy to tekstu znajdującego się na obrazie, w którym ważna jest inna treść wizualna.

określony programowo

takie przedstawienie danych przez oprogramowanie dostawcy, które pozwala różnym programom użytkownika, w tym technologiom wspomagającym, odczytać i przedstawić daną informację w sposób, jakiego potrzebuje użytkownik

prezentacja

renderowanie treści w sposób, który jest postrzegalny dla użytkownika

program użytkownika

oprogramowanie umożliwiające pobieranie i przeglądanie treści internetowych
strona internetowa

nieosadzony zasób uzyskany z pojedynczego identyfikatora URI za pomocą protokołu HTTP wraz z wszelkimi innymi zasobami użytymi do renderowania strony w programie użytkownika lub takimi, które potencjalnie mogą być użyte do renderowania

Uwaga

Mimo że każdy z „pozostałych zasobów” mógłby być renderowany razem z podstawowym zasobem, to niekoniecznie muszą być renderowane równocześnie.

Uwaga

W celu zgodności z niniejszymi wytycznymi, zasób nie może być „osadzony” w innym zasobie wchodzącym w zakres oceny zgodności, aby można go było uznać za stronę internetową.

struktura
  1. Sposób, w jaki poszczególne części strony internetowej są ułożone i połączone ze sobą; oraz
  2. Sposób ułożenia zbioru stron internetowych.
sztuka tekstowa

albo ASCII art - proste rysunki tworzone za pomocą znaków lub glifów układanych na obszarze o stałej szerokości kolumn oraz o stałej wysokości znaków (zazwyczaj z 95 możliwych do wydrukowania znaków zdefiniowanych przez ASCII). Ten sposób tworzenia grafiki, a raczej jej symbolizowania, nazywa się semigrafiką lub pseudografiką. ASCII art były początkowo tworzone z myślą o wydrukowaniu ich na drukarkach znakowych.

technologie wspomagające

sprzęt i oprogramowanie, które działa jako program użytkownika lub współdziała z popularnymi programami użytkownika, aby zapewnić osobom z niepełnosprawnościami niezbędne funkcjonalności, wykraczające poza możliwości oferowane przez popularne programy użytkownika;

Uwaga

Funkcjonalności zapewniane przez technologie wspomagające obejmują alternatywny sposób prezentacji treści (np. mowa syntetyczna lub powiększenie obrazu), alternatywne sposoby wprowadzania danych (np. za pomocą głosu), dodatkowe mechanizmy nawigacji i orientacji oraz przekształcania treści (np. w celu uczynienia tabel bardziej dostępnymi).

Uwaga

Technologie wspomagające często przekazują informacje i dane do standardowych aplikacji za pośrednictwem specjalnych API.

Uwaga

Rozróżnienie pomiędzy popularnymi programami użytkownika a technologiami wspomagającymi nie jest oczywiste. Wiele popularnych programów użytkownika posiada różne rozwiązania wspomagające osoby z niepełnosprawnościami. Główna różnica pomiędzy nimi polega na tym, że popularne programy użytkownika są ukierunkowane na szerokie i zróżnicowane grupy odbiorców, zarówno z niepełnosprawnościami, jak i bez niepełnosprawności. Natomiast technologie wspomagające skierowane są do wąskiej grupy odbiorców z określonymi rodzajami niepełnosprawności. Wsparcie świadczone za pomocą technologii wspomagających jest zatem bardziej wyspecjalizowane i nakierowane na odbiorcę z konkretnymi potrzebami. Popularne programy użytkownika mogą dostarczać technologiom wspomagającym niezbędne funkcjonalności, takie jak pobieranie treści internetowych z obiektów programowych lub odwzorowanie kodu do postaci przyjaźniejszej dla tych technologii.

  • lupy ekranowe i inne programy wspomagające czytanie wzrokowe, używane przez osoby z niepełnosprawnościami wzroku, percepcyjnymi i innymi związanymi z korzystaniem z druku, pozwalające na zmianę czcionki, jej rozmiaru, odstępów, koloru oraz na synchronizację głosu z tekstem itp., w celu poprawienia czytelności wyświetlanego tekstu i obrazów;
  • czytniki ekranu, używane przez osoby niewidome do odczytu treści tekstowych za pomocą mowy syntetycznej lub brajla;
  • programy przetwarzające tekst na mowę syntetyczną, używane przez niektóre osoby z niepełnosprawnościami poznawczymi, językowymi i trudnościami w nauce w celu przekształcenia tekstu w mowę syntetyczną;
  • programy rozpoznające mowę, używane przez niektóre osoby z niepełnosprawnościami fizycznymi;
  • specjalne klawiatury, używane przez osoby z niektórymi niepełnosprawnościami fizycznymi, które symulują standardową klawiaturę (w tym klawiatury specjalne wyposażone we wskaźniki nagłowne, przełączniki, urządzenia „wciągnij/dmuchnij” (sip-and-puff) i inne specjalne urządzenia do wprowadzania danych);
  • specjalne wskaźniki, używane przez osoby z niektórymi rodzajami niepełnosprawności fizycznych w celu symulowania kursora myszy i naciskania przycisków.
tekst

ciąg znaków, który można programowo określić, gdzie ciąg ten wyraża coś w języku naturalnym

tekst alternatywny

tekst skojarzony programowo z treścią nietekstową lub odnoszący się do tekstu programowo skojarzonego z treścią nietekstową. Tekst programowo skojarzony to taki tekst, którego położenie może być programowo określone w stosunku do treści nietekstowej.

Uwaga

Więcej na ten temat: Objaśnienie pojęcia „alternatywa tekstowa”

treść

informacje i wrażenia sensoryczne, które mają być przekazywane użytkownikowi za pośrednictwem programu użytkownika, w tym kod lub znaczniki definiujące strukturę, prezentację i interakcje

treść nietekstowa

każda treść, która nie jest sekwencją znaków, które mogą być programowo określone lub nie wyraża niczego w jakimkolwiek języku naturalnym

Uwaga

Obejmuje to sztukę tekstową (ASCII art, będącą układanką złożoną ze znaków), emotikony, slang na forach (korzystający z zastępowania znaków) i obrazy przedstawiające tekst.

wideo

technologia poruszających się lub następujących po sobie obrazów

Uwaga

Wideo może być stworzone za pomocą animacji lub fotografii, lub obu naraz.
Początek strony