Idź do treści

Objaśnienie KS 1.3.1:Informacje i relacje (Poziom A)

W skrócie

Cel
Informacje o strukturze treści są dostępne dla większej liczby osób
Zadanie twórcy
Użyj kodu, aby wzmocnić relacje i informacje przekazywane w prezentacji

Intencja

Intencją tego kryterium sukcesu jest zapewnienie, że informacje i relacje, które wynikają z formatowania wizualnego lub dźwiękowego, zostaną zachowane, gdy zmieni się forma prezentacji. Na przykład forma prezentacji zmienia się, gdy treść jest odczytywana przez czytnik ekranu lub gdy arkusz stylów użytkownika zastępuje arkusz stylów dostarczony przez autora.

Osoby, które widzą, postrzegają strukturę i relacje za pomocą różnych wskazówek wizualnych — nagłówki są często pisane większą, pogrubioną czcionką i są oddzielone od akapitów pustymi liniami; elementy listy są poprzedzone punktorem i często mają wcięcie; akapity oddzielone są pustą linią; elementy, które mają wspólną cechę, są zorganizowane w wiersze i kolumny tabeli; pola formularzy mogą być ułożone jako grupy, które mają wspólne etykiety tekstowe; do wskazania, że kilka elementów jest ze sobą powiązanych, może być użyty inny kolor tła; słowa, które mają specjalny status, oznacza się poprzez zmianę rodziny czcionek, pogrubienie, kursywę lub podkreślenie; elementy, które mają wspólną cechę, są zorganizowane w tabelę, w której do zrozumienia niezbędne są powiązania komórek dzielących ten sam wiersz lub kolumnę oraz powiązania każdej komórki z jej nagłówkiem wiersza i kolumny; i tak dalej. Dzięki temu, że te struktury i relacje są programowo określone lub dostępne w tekście, informacje ważne dla zrozumienia będą widoczne dla wszystkich..

Mogą być również używane sygnały dźwiękowe. Na przykład dzwonek może wskazywać początek nowej sekcji; zmiana wysokości głosu lub tempa mowy może być wykorzystana do podkreślenia ważnych informacji lub wskazania cytowanego tekstu; itp.

Gdy takie relacje są dostrzegalne dla jednej grupy użytkowników, można sprawić, że będą one dostrzegalne dla wszystkich. Jedną z metod ustalenia, czy informacje zostały prawidłowo dostarczone wszystkim użytkownikom, jest dostęp szeregowy do informacji w różnych modalnościach.

Jeśli łącza do pozycji słownika są wdrożone za pomocą elementów zakotwiczenia (lub odpowiedniego elementu łącza dla używanej technologii) i są identyfikowane przy użyciu innego kroju czcionki, użytkownik czytnika ekranu usłyszy, że element jest łączem, gdy napotka termin słownikowy, nawet jeśli może nie otrzymać informacji o zmianie kroju czcionki. W katalogu internetowym ceny mogą być podawane większą czcionką w kolorze czerwonym. Czytnik ekranu lub osoba, która nie może postrzegać koloru czerwonego, nadal ma informację o cenie, o ile jest ona poprzedzona symbolem waluty.

Niektóre technologie nie umożliwiają programowego określania niektórych typów informacji i relacji. W takim przypadku powinien pojawić się tekstowy opis informacji i powiązań. Na przykład „wszystkie wymagane pola są oznaczone gwiazdką (*)”. Opis tekstowy powinien znajdować się w pobliżu informacji, które opisuje (gdy strona jest zlinearyzowana), np. w elemencie nadrzędnym lub w sąsiednim.

Mogą również zaistnieć przypadki, w których może to być kwestia oceny, czy relacje powinny zostać określone programowo, czy też przedstawione w tekście. Jednakże, gdy technologie obsługują relacje programowe, zdecydowanie zaleca się, aby informacje i relacje były określane programowo, a nie opisywane w tekście.

Uwaga

Nie jest wymagane, aby wartości kolorów były określane programowo. Informacji przekazywanej przez kolor nie można odpowiednio zaprezentować poprzez wyświetlenie wartości. Dlatego też do przypadku koloru odnosi się kryterium sukcesu 1.4.1, a nie kryterium sukcesu 1.3.1.

Korzyści

  • To kryterium sukcesu pomaga osobom z różnymi niepełnosprawnościami, umożliwiając programom użytkownika dostosowanie treści do potrzeb poszczególnych użytkowników.
  • Użytkownicy niewidomi (korzystający z czytnika ekranu) odnoszą korzyści, gdy informacje przekazywane za pomocą koloru są również dostępne w tekście (w tym tekstowe alternatywy dla obrazów, które wykorzystują kolor do przekazywania informacji).
  • Użytkownicy głuchoniewidomi korzystający z odświeżalnych wyświetlaczy brajlowskich (tekstowych) mogą nie być w stanie uzyskać dostępu do informacji zależnych od koloru.

Przykłady

Formularz z wymaganymi polami
Formularz zawiera kilka wymaganych pól. Etykiety pól wymaganych są wyświetlane w kolorze czerwonym. Ponadto na końcu każdej etykiety znajduje się znak gwiazdki *. Instrukcje wypełniania formularza wskazują, że Wszystkie wymagane pola są wyświetlane na czerwono i oznaczone gwiazdką *, po czym następuje przykład.
Formularz wykorzystujący kolor i tekst do wskazania wymaganych pól
Formularz zawiera zarówno pola wymagane, jak i opcjonalne. Instrukcje w górnej części formularza wyjaśniają, że wymagane pola są oznaczone czerwonym tekstem, a także ikoną, której tekst alternatywny mówi Wymagane. Zarówno czerwony tekst, jak i ikona są programowo powiązane z odpowiednimi polami formularza, dzięki czemu użytkownicy technologii wspomagających mogą określić wymagane pola.
Tabela rozkładu jazdy autobusów, w której nagłówki dla każdej komórki można określić programowo
Rozkład jazdy autobusów składa się z tabeli z przystankami wymienionymi pionowo w pierwszej kolumnie i różnymi autobusami wymienionymi poziomo w pierwszym wierszu. Każda komórka zawiera czas, w którym autobus pojawi się na danym przystanku. Komórki przystanku i autobusu są identyfikowane jako nagłówki odpowiedniego wiersza lub kolumny, dzięki czemu technologia wspomagająca może programowo określić, który autobus i który przystanek są powiązane z czasem w każdej komórce.
Formularz, w którym etykiety pól wyboru można określić programowod
W formularzu etykiety dla każdego pola wyboru mogą być określane programowo przez technologię wspomagającą.
Dokument tekstowy
Prosty dokument tekstowy jest sformatowany z podwójnymi pustymi liniami przed tytułami, gwiazdkami wskazującymi elementy listy i innymi standardowymi konwencjami formatowania, dzięki czemu jego strukturę można określić programowo.

Powiązane zasoby

Zasoby służą wyłącznie celom informacyjnym. Nie należy traktować ich jako zaleceń.

Techniki

Każdy numerowany element w tej sekcji reprezentuje technikę lub kombinację technik, które Grupa Robocza WCAG uważa za wystarczające do spełnienia tego kryterium sukcesu. Nie jest jednak konieczne stosowanie tych konkretnych technik. Aby uzyskać informacje na temat stosowania innych technik, zobacz Objaśnienie technik dla kryteriów sukcesu WCAG, szczególnie w sekcji „Inne techniki”.

Techniki wystarczające

Wybierz poniżej sytuację, która pasuje do Twojej treści. Każda sytuacja obejmuje techniki lub kombinacje technik, które są znane i udokumentowane jako wystarczające w danej sytuacji.

Sytuacja A: Technologia zapewnia semantyczną strukturę umożliwiającą programowe określanie informacji i relacji przekazywanych za pośrednictwem prezentacji:

Sytuacja B: Stosowana technologia NIE zapewnia struktury semantycznej umożliwiającej programowe określenie informacji i relacji przekazywanych poprzez prezentację:

Techniki pomocnicze

Chociaż nie jest to wymagane do uzyskania zgodności, należy rozważyć następujące dodatkowe techniki, aby zwiększyć dostępność treści. Nie wszystkie techniki mogą być stosowane lub byłyby skuteczne we wszystkich sytuacjach.

Błędy

Poniżej wymieniono typowe błędy, które Grupa Robocza WCAG uważa za niespełnienie tego kryterium sukcesu.

Kluczowe pojęcia

określony programowo

takie przedstawienie danych przez oprogramowanie dostawcy, które pozwala różnym programom użytkownika, w tym technologiom wspomagającym, odczytać i przedstawić daną informację w sposób, jakiego potrzebuje użytkownik

prezentacja

renderowanie treści w sposób, który jest postrzegalny dla użytkownika

program użytkownika

oprogramowanie umożliwiające pobieranie i przeglądanie treści internetowych

relacja

posiadające znaczenie powiązanie między różnymi elementami treści

strona internetowa

nieosadzony zasób uzyskany z pojedynczego identyfikatora URI za pomocą protokołu HTTP wraz z wszelkimi innymi zasobami użytymi do renderowania strony w programie użytkownika lub takimi, które potencjalnie mogą być użyte do renderowania

Uwaga

Mimo że każdy z „pozostałych zasobów” mógłby być renderowany razem z podstawowym zasobem, to niekoniecznie muszą być renderowane równocześnie.

Uwaga

W celu zgodności z niniejszymi wytycznymi, zasób nie może być „osadzony” w innym zasobie wchodzącym w zakres oceny zgodności, aby można go było uznać za stronę internetową.

struktura
  1. Sposób, w jaki poszczególne części strony internetowej są ułożone i połączone ze sobą; oraz
  2. Sposób ułożenia zbioru stron internetowych.
technologie wspomagające

sprzęt i oprogramowanie, które działa jako program użytkownika lub współdziała z popularnymi programami użytkownika, aby zapewnić osobom z niepełnosprawnościami niezbędne funkcjonalności, wykraczające poza możliwości oferowane przez popularne programy użytkownika;

Uwaga

Funkcjonalności zapewniane przez technologie wspomagające obejmują alternatywny sposób prezentacji treści (np. mowa syntetyczna lub powiększenie obrazu), alternatywne sposoby wprowadzania danych (np. za pomocą głosu), dodatkowe mechanizmy nawigacji i orientacji oraz przekształcania treści (np. w celu uczynienia tabel bardziej dostępnymi).

Uwaga

Technologie wspomagające często przekazują informacje i dane do standardowych aplikacji za pośrednictwem specjalnych API.

Uwaga

Rozróżnienie pomiędzy popularnymi programami użytkownika a technologiami wspomagającymi nie jest oczywiste. Wiele popularnych programów użytkownika posiada różne rozwiązania wspomagające osoby z niepełnosprawnościami. Główna różnica pomiędzy nimi polega na tym, że popularne programy użytkownika są ukierunkowane na szerokie i zróżnicowane grupy odbiorców, zarówno z niepełnosprawnościami, jak i bez niepełnosprawności. Natomiast technologie wspomagające skierowane są do wąskiej grupy odbiorców z określonymi rodzajami niepełnosprawności. Wsparcie świadczone za pomocą technologii wspomagających jest zatem bardziej wyspecjalizowane i nakierowane na odbiorcę z konkretnymi potrzebami. Popularne programy użytkownika mogą dostarczać technologiom wspomagającym niezbędne funkcjonalności, takie jak pobieranie treści internetowych z obiektów programowych lub odwzorowanie kodu do postaci przyjaźniejszej dla tych technologii.

  • lupy ekranowe i inne programy wspomagające czytanie wzrokowe, używane przez osoby z niepełnosprawnościami wzroku, percepcyjnymi i innymi związanymi z korzystaniem z druku, pozwalające na zmianę czcionki, jej rozmiaru, odstępów, koloru oraz na synchronizację głosu z tekstem itp., w celu poprawienia czytelności wyświetlanego tekstu i obrazów;
  • czytniki ekranu, używane przez osoby niewidome do odczytu treści tekstowych za pomocą mowy syntetycznej lub brajla;
  • programy przetwarzające tekst na mowę syntetyczną, używane przez niektóre osoby z niepełnosprawnościami poznawczymi, językowymi i trudnościami w nauce w celu przekształcenia tekstu w mowę syntetyczną;
  • programy rozpoznające mowę, używane przez niektóre osoby z niepełnosprawnościami fizycznymi;
  • specjalne klawiatury, używane przez osoby z niektórymi niepełnosprawnościami fizycznymi, które symulują standardową klawiaturę (w tym klawiatury specjalne wyposażone we wskaźniki nagłowne, przełączniki, urządzenia „wciągnij/dmuchnij” (sip-and-puff) i inne specjalne urządzenia do wprowadzania danych);
  • specjalne wskaźniki, używane przez osoby z niektórymi rodzajami niepełnosprawności fizycznych w celu symulowania kursora myszy i naciskania przycisków.
treść

informacje i wrażenia sensoryczne, które mają być przekazywane użytkownikowi za pośrednictwem programu użytkownika, w tym kod lub znaczniki definiujące strukturę, prezentację i interakcje

Początek strony