Idź do treści

Objaśnienie KS 3.3.2:Etykiety lub instrukcje (Poziom A)

W skrócie

Cel
Użytkownicy wiedzą, jakie informacje wprowadzić.
Co zrobić
Podaj etykiety lub instrukcje dotyczące oczekiwanych danych.
Dlaczego to jest ważne
Każdy, zwłaszcza osoby z zaburzeniami poznawczymi, będzie wiedział, jak zareagować.

Intencja

Intencją tego kryterium sukcesu jest przedstawienie przez twórców treści instrukcji lub etykiet określających elementy formularzy, aby użytkownicy wiedzieli, jakie dane mają w nich wprowadzić. W przypadku przycisków radiowych, pól wyboru, list wyboru (pól kombi) lub podobnych kontrolek, które udostępniają użytkownikom opcje, każda opcja musi mieć odpowiednią etykietę, aby użytkownicy wiedzieli, co faktycznie wybierają. Instrukcje lub etykiety mogą również określać formaty danych dla pól formularzy, zwłaszcza jeśli nie są one standardowymi formatami lub jeśli istnieją określone zasady poprawnego wprowadzania danych. Twórcy treści mogą się zdecydować na udostępnienie takich instrukcji użytkownikom tylko wtedy, gdy konkretna kontrolka jest aktywna, zwłaszcza gdy instrukcje są długie i szczegółowe.

Nie jest intencją tego kryterium sukcesu zaśmiecanie strony niepotrzebnymi informacjami, ale dostarczenie ważnych wskazówek i instrukcji, które przyniosą korzyści osobom z niepełnosprawnościami. Zbyt duża ilość informacji lub instrukcji może być tak samo szkodliwa jak zbyt mała. Celem jest upewnienie się, że użytkownik ma wystarczającą ilość informacji, aby mógł wykonać zadanie bez zbędnego zamieszania lub nawigacji.

To kryterium sukcesu nie wymaga, aby etykiety lub instrukcje były prawidłowo oznaczone, zidentyfikowane lub powiązane z odpowiednimi kontrolkami - aspekt ten jest omówiony oddzielnie w KS 1.3.1: Informacje i relacje. Możliwe jest, że treść spełni to kryterium sukcesu (z odpowiednimi etykietami i instrukcjami), ale nie spełni kryterium sukcesu 1.3.1 (jeśli etykiety lub instrukcje nie są poprawnie oznaczone, zidentyfikowane lub powiązane).

Co więcej, to kryterium sukcesu nie bierze pod uwagę, czy zastosowano alternatywne metody zapewniania dostępnej nazwy lub opisu dla kontrolek formularzy i danych wejściowych - aspekt ten został omówiony oddzielnie w KS 4.1.2: Nazwa, rola i wartość. Możliwe jest, że kontrolki i pola formularza będą miały odpowiednią, dostępną nazwę lub opis (np. za pomocą aria-label="…") i w związku z tym spełnią kryterium sukcesu 4.1.2, ale nadal nie spełnią tego kryterium sukcesu (jeśli etykiety lub instrukcje nie są prezentowane wszystkim użytkownikom, a nie tylko tym, którzy korzystają z technologii wspomagających).

To kryterium sukcesu nie ma zastosowania do łączy ani innych kontrolek (takich jak widżet rozwijania/zwijania lub podobne składniki interaktywne), które nie są skojarzone z wprowadzaniem danych.

To kryterium sukcesu wymaga tylko, aby kontrolki i pola formularzy miały etykiety lub instrukcje, natomiast to, czy etykiety (jeśli są używane) są wystarczająco jasne lub opisowe, jest omówione osobno w KS 2.4.6: Nagłówki i etykiety.

Korzyści

  • Zapewnienie etykiet i instrukcji (w tym przykładów oczekiwanych formatów danych) pomaga wszystkim użytkownikom - ale szczególnie osobom z trudnościami poznawczymi, językowymi i trudnościami w uczeniu się - w prawidłowym wprowadzaniu informacji.
  • Podanie etykiet i instrukcji (w tym wskazanie wymaganych pól) może zapobiegać przesyłaniu przez użytkowników niekompletnych lub nieprawidłowych formularzy, co zapobiega konieczności ponownego przechodzenia przez stronę/formularz w celu naprawienia błędów przesyłania.

Przykłady

  • Pole, które wymaga od użytkownika wprowadzenia dwuznakowego skrótu stanu USA, ma obok łącze, który wyświetli alfabetyczną listę nazw stanów i poprawny skrót.
  • Pole do wprowadzania daty zawiera tekst początkowy, który wskazuje prawidłowy format daty.
  • Aby wprowadzić swoje imię i nazwisko, użytkownicy otrzymują dwa oddzielne pola tekstowe. Zamiast pojedynczej etykiety Imię i nazwisko (która pozostawiałaby drugie pole tekstowe bez etykiety), każde pole otrzymuje wyraźną etykietę - Imię i Nazwisko.
  • Amerykański numer telefonu zawiera w trzech polach numer kierunkowy, numer centrali i numer abonenta. Pole numeru kierunkowego jest otoczone nawiasami, a pola centrali i pola abonenta są oddzielone myślnikami. Chociaż interpunkcja zapewnia wizualne wskazówki dla osób zaznajomionych z amerykańskim formatem numeru telefonu, interpunkcja nie jest wystarczająca do oznaczenia pól. Pojedyncza etykieta Numer telefonu również nie może oznaczać wszystkich trzech pól. Aby temu zaradzić, trzy pola są zgrupowane w zestawie pól z legendą Numer telefonu. Wizualne etykiety dla pól (poza interpunkcją) nie mogą być zapewnione w projekcie, więc niewidoczne etykiety są zapewnione w atrybutach "title" do każdego z trzech pól. Wartości tego atrybutu dla trzech pól to, odpowiednio, Numer kierunkowy, Centrala i Numer.

Techniki

Każdy numerowany element w tej sekcji reprezentuje technikę lub kombinację technik, które Grupa Robocza WCAG uważa za wystarczające do spełnienia tego kryterium sukcesu. Nie jest jednak konieczne stosowanie tych konkretnych technik. Aby uzyskać informacje na temat stosowania innych technik, zobacz Objaśnienie technik dla kryteriów sukcesu WCAG, szczególnie w sekcji „Inne techniki”.

Techniki wystarczające

Uwaga

Techniki wymienione na końcu powyższej listy należy traktować jako "ostateczność" i stosować je tylko wtedy, gdy inne techniki nie mogą być zastosowane na stronie. Wcześniejsze techniki są preferowane, ponieważ zwiększają dostępność dla szerszej grupy użytkowników.

Techniki pomocnicze

Chociaż nie jest to wymagane do uzyskania zgodności, należy rozważyć następujące dodatkowe techniki, aby zwiększyć dostępność treści. Nie wszystkie techniki mogą być stosowane lub byłyby skuteczne we wszystkich sytuacjach.

Błędy

Poniżej wymieniono typowe błędy, które Grupa Robocza WCAG uważa za niespełnienie tego kryterium sukcesu.

Kluczowe pojęcia
etykieta

tekst lub inny komponent z tekstem alternatywnym, który jest prezentowany użytkownikowi w celu identyfikacji komponentu w treści internetowej

Uwaga

Etykieta jest widoczna dla wszystkich użytkowników, podczas gdy nazwa może być przekazywana tylko technologiom wspomagającym. W wielu przypadkach (choć nie we wszystkich) etykieta i nazwa są takie same.

Uwaga

Pojęcie etykiety nie ogranicza się tylko do elementu label w HTML.

język migowy

język stosujący kombinację gestów dłoni i ramion, mimiki twarzy i pozycji ciała, w celu przekazania informacji.

język naturalny

język mówiony, pisany lub język migowy (znaków zarówno wizualnych, jak dotykowych) służący do komunikowania się między ludźmi.

Uwaga

Zobacz także język migowy.

nazwa

tekst, po którym oprogramowanie może zidentyfikować obiekty w treści

Uwaga

Nazwa może być ukryta i przekazywana tylko poprzez technologie wspomagające, w odróżnieniu od etykiet, które są prezentowane wszystkim użytkownikom. W niektórych, ale nie wszystkich wypadkach, etykieta i nazwa są tożsame.

Uwaga

To nie jest to samo, co atrybut „name” w HTML.
określony programowo

takie przedstawienie danych przez oprogramowanie dostawcy, które pozwala różnym programom użytkownika, w tym technologiom wspomagającym, odczytać i przedstawić daną informację w sposób, jakiego potrzebuje użytkownik

prezentacja

renderowanie treści w sposób, który jest postrzegalny dla użytkownika

program użytkownika

oprogramowanie umożliwiające pobieranie i przeglądanie treści internetowych
strona internetowa

nieosadzony zasób uzyskany z pojedynczego identyfikatora URI za pomocą protokołu HTTP wraz z wszelkimi innymi zasobami użytymi do renderowania strony w programie użytkownika lub takimi, które potencjalnie mogą być użyte do renderowania

Uwaga

Mimo że każdy z „pozostałych zasobów” mógłby być renderowany razem z podstawowym zasobem, to niekoniecznie muszą być renderowane równocześnie.

Uwaga

W celu zgodności z niniejszymi wytycznymi, zasób nie może być „osadzony” w innym zasobie wchodzącym w zakres oceny zgodności, aby można go było uznać za stronę internetową.

struktura
  1. Sposób, w jaki poszczególne części strony internetowej są ułożone i połączone ze sobą; oraz
  2. Sposób ułożenia zbioru stron internetowych.
sztuka tekstowa

albo ASCII art - proste rysunki tworzone za pomocą znaków lub glifów układanych na obszarze o stałej szerokości kolumn oraz o stałej wysokości znaków (zazwyczaj z 95 możliwych do wydrukowania znaków zdefiniowanych przez ASCII). Ten sposób tworzenia grafiki, a raczej jej symbolizowania, nazywa się semigrafiką lub pseudografiką. ASCII art były początkowo tworzone z myślą o wydrukowaniu ich na drukarkach znakowych.

technologie wspomagające

sprzęt i oprogramowanie, które działa jako program użytkownika lub współdziała z popularnymi programami użytkownika, aby zapewnić osobom z niepełnosprawnościami niezbędne funkcjonalności, wykraczające poza możliwości oferowane przez popularne programy użytkownika;

Uwaga

Funkcjonalności zapewniane przez technologie wspomagające obejmują alternatywny sposób prezentacji treści (np. mowa syntetyczna lub powiększenie obrazu), alternatywne sposoby wprowadzania danych (np. za pomocą głosu), dodatkowe mechanizmy nawigacji i orientacji oraz przekształcania treści (np. w celu uczynienia tabel bardziej dostępnymi).

Uwaga

Technologie wspomagające często przekazują informacje i dane do standardowych aplikacji za pośrednictwem specjalnych API.

Uwaga

Rozróżnienie pomiędzy popularnymi programami użytkownika a technologiami wspomagającymi nie jest oczywiste. Wiele popularnych programów użytkownika posiada różne rozwiązania wspomagające osoby z niepełnosprawnościami. Główna różnica pomiędzy nimi polega na tym, że popularne programy użytkownika są ukierunkowane na szerokie i zróżnicowane grupy odbiorców, zarówno z niepełnosprawnościami, jak i bez niepełnosprawności. Natomiast technologie wspomagające skierowane są do wąskiej grupy odbiorców z określonymi rodzajami niepełnosprawności. Wsparcie świadczone za pomocą technologii wspomagających jest zatem bardziej wyspecjalizowane i nakierowane na odbiorcę z konkretnymi potrzebami. Popularne programy użytkownika mogą dostarczać technologiom wspomagającym niezbędne funkcjonalności, takie jak pobieranie treści internetowych z obiektów programowych lub odwzorowanie kodu do postaci przyjaźniejszej dla tych technologii.

  • lupy ekranowe i inne programy wspomagające czytanie wzrokowe, używane przez osoby z niepełnosprawnościami wzroku, percepcyjnymi i innymi związanymi z korzystaniem z druku, pozwalające na zmianę czcionki, jej rozmiaru, odstępów, koloru oraz na synchronizację głosu z tekstem itp., w celu poprawienia czytelności wyświetlanego tekstu i obrazów;
  • czytniki ekranu, używane przez osoby niewidome do odczytu treści tekstowych za pomocą mowy syntetycznej lub brajla;
  • programy przetwarzające tekst na mowę syntetyczną, używane przez niektóre osoby z niepełnosprawnościami poznawczymi, językowymi i trudnościami w nauce w celu przekształcenia tekstu w mowę syntetyczną;
  • programy rozpoznające mowę, używane przez niektóre osoby z niepełnosprawnościami fizycznymi;
  • specjalne klawiatury, używane przez osoby z niektórymi niepełnosprawnościami fizycznymi, które symulują standardową klawiaturę (w tym klawiatury specjalne wyposażone we wskaźniki nagłowne, przełączniki, urządzenia „wciągnij/dmuchnij” (sip-and-puff) i inne specjalne urządzenia do wprowadzania danych);
  • specjalne wskaźniki, używane przez osoby z niektórymi rodzajami niepełnosprawności fizycznych w celu symulowania kursora myszy i naciskania przycisków.
tekst

ciąg znaków, który można programowo określić, gdzie ciąg ten wyraża coś w języku naturalnym

tekst alternatywny

tekst skojarzony programowo z treścią nietekstową lub odnoszący się do tekstu programowo skojarzonego z treścią nietekstową. Tekst programowo skojarzony to taki tekst, którego położenie może być programowo określone w stosunku do treści nietekstowej.

Uwaga

Więcej na ten temat: Objaśnienie pojęcia „alternatywa tekstowa”

treść

informacje i wrażenia sensoryczne, które mają być przekazywane użytkownikowi za pośrednictwem programu użytkownika, w tym kod lub znaczniki definiujące strukturę, prezentację i interakcje

treść nietekstowa

każda treść, która nie jest sekwencją znaków, które mogą być programowo określone lub nie wyraża niczego w jakimkolwiek języku naturalnym

Uwaga

Obejmuje to sztukę tekstową (ASCII art, będącą układanką złożoną ze znaków), emotikony, slang na forach (korzystający z zastępowania znaków) i obrazy przedstawiające tekst.

Początek strony