Idź do treści

Objaśnienie KS 3.1.6:Wymowa (Poziom AAA)

W skrócie

Uwaga

To jest robocze tłumaczenie. Sprawdź w razie wątpliwości oryginał: Understanding SC 3.1.6 Pronunciation (Level AAA)

Cel
Użytkownicy mogą rozpoznać wymowę niejednoznacznych słów.
Co robić
Wskazuje, jak wymawiać słowo, jeśli jego znaczenie jest niejasne.
Dlaczego to ważne
Niektóre osoby, w tym osoby z zaburzeniami poznawczymi, mogą nie rozumieć znaczenia treści.

Intencja

Intencją tego kryterium sukcesu jest pomoc osobom niewidomym, osobom słabowidzącym i osobom z trudnościami w czytaniu w zrozumieniu treści w przypadkach, gdy znaczenie zależy od wymowy. Często słowa lub znaki mają różne znaczenia, a każde z nich ma własną wymowę. Znaczenie takich słów lub znaków można zazwyczaj określić na podstawie kontekstu zdania. Jednak w przypadku bardziej złożonych lub niejednoznacznych zdań lub niektórych języków, znaczenie słowa nie może być łatwo określone lub w ogóle określone bez znajomości wymowy. Gdy zdanie jest czytane na głos, a czytnik ekranu odczytuje słowo przy użyciu niewłaściwej wymowy, zrozumienie może być jeszcze trudniejsze niż w przypadku czytania wizualnego. Gdy słowa są niejednoznaczne lub nieokreślone, chyba że znana jest wymowa, wówczas konieczne jest zapewnienie pewnych środków do określenia wymowy.

Na przykład w języku angielskim heteronimy to słowa, które mają taką samą pisownię, ale różną wymowę i znaczenie, takie jak słowa desert (porzucić) i desert (suchy region). Jeśli właściwą wymowę można określić na podstawie kontekstu zdania, nie jest to wymagane. Jeśli nie jest to możliwe, wymagany byłby jakiś mechanizm określania właściwej wymowy. Dodatkowo, w niektórych językach niektóre znaki mogą być wymawiane na różne sposoby. Na przykład w języku japońskim istnieją znaki, takie jak znaki Han (Kanji), które mają wiele wymówień. Czytniki ekranu mogą nieprawidłowo wymawiać znaki bez informacji o wymowie. Nieprawidłowo odczytana treść nie będzie miała sensu dla użytkowników.

Korzyści

To kryterium sukcesu może pomóc osobom, które

  • mają trudności z dekodowaniem słów
  • mają trudności z używaniem kontekstu, aby lepiej zrozumieć treść.
  • korzystać z technologii odczytujących słowa na głos

Przykłady

Odczytywanie imienia i nazwiska osoby
Treści internetowe w języku japońskim zawierają kana (japońskie fonetyczne znaki sylabariusza) zapisane obok znaków Han (Kanji), które pokazują wymowę imienia danej osoby. Kana jest podawana użytkownikom w nawiasach zaraz po słowie. Odczytywanie słów zapisanych znakami Han (Kanji) pozwala zarówno widzącym użytkownikom, jak i czytnikom ekranowym na prawidłowe odczytanie/wypowiedzenie słów. Należy pamiętać, że czytniki ekranu wypowiadają słowo dwukrotnie: znaki Han (Kanji), które mogą być wymawiane w nieprawidłowy sposób, są odczytywane jako pierwsze, a następnie wypowiadana jest kana w celu zapewnienia prawidłowego odczytu.
Wyświetlanie czytania słów przez element ruby
Treść internetowa wykorzystująca XHTML 1.1 zapewnia kana (fonetyczne znaki sylabariusza) zapisane nad znakami, aby pokazać czytanie (wymowę) słów za pomocą elementu ruby.
Udostępnianie plików dźwiękowych z wymową
Dokument zawiera pewne słowa, których znaczenia nie można określić bez znajomości poprawnej wymowy. Każde słowo jest powiązane z plikiem dźwiękowym, który podaje prawidłową wymowę. Użytkownicy mogą wybrać te linki, aby dowiedzieć się, jak wymawiać słowa.
Uwzględnienie informacji o wymowie w słowniczku
Strona internetowa zawiera sekcję słownika. Niektóre pozycje w słowniku zawierają informacje o wymowie, a także definicje. Słowa w treści, których znaczenia nie można określić bez znajomości ich wymowy, są powiązane z odpowiednimi hasłami w słowniku.
Tekst zawierający informacje o wymowie znaków wspólnych dla kilku języków, ale wymawianych inaczej w każdym z nich.
Strona internetowa japońskiego uniwersytetu zawiera kilka krótkich zdań cytowanych z tekstów naukowych w języku chińskim i koreańskim. Cytaty są napisane tym samym alfabetem, co japoński tekst. Informacje o wymowie są dostarczane w celu pokazania prawidłowego odczytu chińskich i koreańskich znaków.

Uwaga

W przypadku języka japońskiego element ruby jest używany do wyświetlania "czytania", a nie "wymowy".

Techniki

Każdy numerowany element w tej sekcji reprezentuje technikę lub kombinację technik, które Grupa Robocza WCAG uważa za wystarczające do spełnienia tego kryterium sukcesu. Nie jest jednak konieczne stosowanie tych konkretnych technik. Aby uzyskać informacje na temat stosowania innych technik, zobacz Objaśnienie technik dla kryteriów sukcesu WCAG, szczególnie w sekcji „Inne techniki”.

Techniki wystarczające

Kluczowe pojęcia
mechanizm

procedura lub technika prowadząca do osiągnięcia rezultatu

Uwaga

Mechanizm może być dostarczany bezpośrednio w treści albo może być oparty zarówno na platformie, jak i na oprogramowaniu użytkownika, w tym na technologiach wspomagających.

Uwaga

Mechanizm wymaga spełnienia wszystkich kryteriów sukcesu żądanych dla danego poziomu.
procedura

seria czynności użytkownika, gdzie każda czynność jest niezbędna do zakończenia działania
program użytkownika

oprogramowanie umożliwiające pobieranie i przeglądanie treści internetowych
technologie wspomagające

sprzęt i oprogramowanie, które działa jako program użytkownika lub współdziała z popularnymi programami użytkownika, aby zapewnić osobom z niepełnosprawnościami niezbędne funkcjonalności, wykraczające poza możliwości oferowane przez popularne programy użytkownika;

Uwaga

Funkcjonalności zapewniane przez technologie wspomagające obejmują alternatywny sposób prezentacji treści (np. mowa syntetyczna lub powiększenie obrazu), alternatywne sposoby wprowadzania danych (np. za pomocą głosu), dodatkowe mechanizmy nawigacji i orientacji oraz przekształcania treści (np. w celu uczynienia tabel bardziej dostępnymi).

Uwaga

Technologie wspomagające często przekazują informacje i dane do standardowych aplikacji za pośrednictwem specjalnych API.

Uwaga

Rozróżnienie pomiędzy popularnymi programami użytkownika a technologiami wspomagającymi nie jest oczywiste. Wiele popularnych programów użytkownika posiada różne rozwiązania wspomagające osoby z niepełnosprawnościami. Główna różnica pomiędzy nimi polega na tym, że popularne programy użytkownika są ukierunkowane na szerokie i zróżnicowane grupy odbiorców, zarówno z niepełnosprawnościami, jak i bez niepełnosprawności. Natomiast technologie wspomagające skierowane są do wąskiej grupy odbiorców z określonymi rodzajami niepełnosprawności. Wsparcie świadczone za pomocą technologii wspomagających jest zatem bardziej wyspecjalizowane i nakierowane na odbiorcę z konkretnymi potrzebami. Popularne programy użytkownika mogą dostarczać technologiom wspomagającym niezbędne funkcjonalności, takie jak pobieranie treści internetowych z obiektów programowych lub odwzorowanie kodu do postaci przyjaźniejszej dla tych technologii.

  • lupy ekranowe i inne programy wspomagające czytanie wzrokowe, używane przez osoby z niepełnosprawnościami wzroku, percepcyjnymi i innymi związanymi z korzystaniem z druku, pozwalające na zmianę czcionki, jej rozmiaru, odstępów, koloru oraz na synchronizację głosu z tekstem itp., w celu poprawienia czytelności wyświetlanego tekstu i obrazów;
  • czytniki ekranu, używane przez osoby niewidome do odczytu treści tekstowych za pomocą mowy syntetycznej lub brajla;
  • programy przetwarzające tekst na mowę syntetyczną, używane przez niektóre osoby z niepełnosprawnościami poznawczymi, językowymi i trudnościami w nauce w celu przekształcenia tekstu w mowę syntetyczną;
  • programy rozpoznające mowę, używane przez niektóre osoby z niepełnosprawnościami fizycznymi;
  • specjalne klawiatury, używane przez osoby z niektórymi niepełnosprawnościami fizycznymi, które symulują standardową klawiaturę (w tym klawiatury specjalne wyposażone we wskaźniki nagłowne, przełączniki, urządzenia „wciągnij/dmuchnij” (sip-and-puff) i inne specjalne urządzenia do wprowadzania danych);
  • specjalne wskaźniki, używane przez osoby z niektórymi rodzajami niepełnosprawności fizycznych w celu symulowania kursora myszy i naciskania przycisków.
Początek strony